Hij kleuterde drie volle jaren. Was volgens de kleuterjuf teveel een spelen-kind om al toe te zijn aan groep drie.
De lagere school doorliep hij rustig. Niet een opvallend goede leerling, ook niet de underdog.
Tijdens de cito gesprekken in de laatste groep gaf de leraar aan: ‘Geen idee hoe hij het gaat doen op de middelbare school, maar ik denk dat jullie al blij mogen zijn als hij papiertje van het praktijkgerichte onderwijs op zak heeft straks. Ik zie geen bolleboos en hij lijkt niet echt veel plezier te hebben in het bestuderen van leerstof. Zijn algemene ontwikkeling is goed, maar studeren? Nee, dat zit er echt niet in.’
Lief en ik keken elkaar eens aan, hadden een gesprek met oudste en besloten met z’n drieën: VMBO-T was toch wel het minste wat er gehaald moest kunnen worden.
Die stroom deed hij vervolgens met tien vingers in zijn neus en dus werd de HAVO erachteraan gedaan.
Na dat papiertje trok de sluier langzaam op en besloten we – weer met z’n drieën – dat het misschien wel een goed idee zou zijn als hij zijn Propedeuse ging halen op het HBO, waarna misschien dé stap richting Universiteit zou kunnen volgen. Want geschiedenis zou het moeten worden.
Hoopten we.
Binnen het jaar was de Propedeuse in de pocket en liep oudste de Universiteit binnen.
Bachelor zat binnen de toegestane tijd in zijn zak.
Toen volgde de stressvolle jaren om zijn Master te halen.
Hier struikelde hij af en toe, krabbelde weer overeind om nogmaals onderuit te gaan.
Gisteren kreeg hij het verlossende mailtje van zijn begeleider:
‘Oudste, goed nieuws. Je bent geslaagd voor je Master. Proficiat! Ik heb echt bewondering voor de door jou getoonde volharding! Groet, je scriptiebegeleider.’
Waarvan akte.
Waanzinnig trots!
Helemaal super toch!!
LikeLike
Gefeliciteerd
Hij deed het toch maar …
Hier onze jongste die deze lange weg nam.
Jongste hier mocht van de VS niet haar HAVO doen , en is nu met haar promotieonderzoek bezig. 🙂
Wat een weg gaan ze, maar daarom juist extra trots. Geniet er van..x
LikeGeliked door 1 persoon
O, wat zul je trots zijn. Wat heerlijk toch als het goed gaat met je kind. En vooral: als het gelukkig is. Gefeliciteerd jullie!
LikeLike
Geweldig. Proficiat!
LikeLike
Wat geweldig. Van harte gefeliciteerd Oudste en natuurlijk ook de ouders. want wouw!!! het is zo’n weg en zo’n stap na nu…Maar je kunt hem met een gerust hart de weg op sturen. Hij kent de “regels” Geniet ervan!!
LikeLike
De laatste loodjes waren misschien toch wel het zwaarst, maar hoe fijn dat hij nu “gewoon” zijn master in the pocket heeft. Wat zal de keukentafel moeten wennen 🙂
LikeLike
En zo zie je maar weer: ze moeten hun eigen weg gaan. Wat een Cito of leerkracht ook zegt. Gefeliciteerd voor hem (en jullie)!
LikeLike
Hoe waar is dat! Nogmaals van harte 🙂 x
LikeLike
Wat goed! En wat eren doorzetter.
LikeLike
Ah gaaf zeg… En zo mooi beschreven. Ik voel de trots!
LikeLike
Wat een goed nieuws, van harte gefeliciteerd!
LikeLike
Wat een volharding zeg. Ik heb hier echt veel bewondering voor!
LikeLike
Hij heeft het toch maar mooi geflikt! Van harte gefeliciteerd.
LikeLike
Wow, wat ongelooflijk gaaf! Wat een kanjer. Jullie moeten beretrots op hem zijn.
LikeLike
gefeliciteerd met je zoon. Wat moet je trots zijn.
LikeLike
Wauw, énnn terecht!! Gefeliciteerd!!! Zo zie je maar. Het lijkt niet altijd wat het is.
LikeLike
De aanhouder die wint. Bewondering voor zoveel doorzettingsvermogen. Proficiat!
LikeLike
Super… Gefeliciteerd.
LikeLike
Super!
Hier ook zo een: advies gemengde leerweg, deed toen toch theoretische (2 vingers …), HAVO en VWO met wat meer moeite (en her), en studeert nu datgene wat hij altijd al wilde studeren. Aanhouders, dat zijn het!
LikeLike
en sterke mensen, Inge! Heel sterke mensen!! Wat zijn wij dan trots hè?? Xx
LikeLike
Proficiat!
Feliciterende groet,
LikeLike