Pinterest

Als groot fan van Pinterest breng ik per week best wel wat uurtjes door met het samenstellen van mijn eigen borden.
Het ontspant me, inspireert me en geeft me zelfs adviezen en wijsheden mee voor de dagelijkse gang van zaken.
Zo heb ik een moodboard waarbij ik mijn droombaan bij elkaar verzin, eentje waar ik gewoon blij van wordt, een ander met mijn favoriete mode- en parfumvrouw en ook eentje met allerlei wijsheden en overdenkingen.
Vooral van die laatste kan ik geen genoeg krijgen. Er zitten grappige uitspraken tussen, gewaagde maar zeker ook hele rake. Uitspraken die me aan het denken zetten. Die me soms ook de moed geven om een knoop door te hakken (na tien keer diep adem te halen) of die me van me stuk brengen. Dagenlang.
Twee jaar geleden had ik via een andere favoriete bezigheid van mij een jaarkalender gekregen met allerlei uitspraken, wijsheden en overdenkingen in één gebundeld. Iedere dag een blaadje omslaan naar de volgende spreuk.
Het leek wel alsof ze geraden hadden dat ik mijn favoriete Pinterestbord wel meer dan één keer per dag binnen mijn gezichtsveld wilde hebben.
Gisteren draaide ik het blaadje voor 9 april om. En ook deze uitspraak kwam binnen.
‘Veel mensen zijn bang om te zeggen wat ze willen. Dat is de reden waarom ze niet krijgen wat ze willen.’
De woorden tolden door mijn gedachten. Ik pakte ze vast, liet ze weer vallen. Alsof ik bang was dat ik me eraan zou kunnen branden.
Dit is precies waar het om gaat bij mij.
Niet willen, niet durven zeggen wat ik wil.
Pas de laatste tijd begrijp ik dat ik hier niets aan heb. Dat het belangrijk is om wél te zeggen wat je wilt. Dat je dan echt niet brutaal of onbeschoft bent, zoals mij vroeger voorgehouden is. Dat het zelfs voor je omgeving een opluchting kan zijn als ze weten wat je wilt (en wat vooral niet!).
Maar hoe komt het dan toch dat ik dit best wel in praktijk kan brengen, behalve als het om mijn ouders gaat?
Is daar nu ook een wijsheid voor?
Ik ga maar weer even Pinteresten…