Cijfertjes

Op de lagere school had je van die sommen waar ik geen bal van snapte.
Zoiets van: Jan en Toos hebben een kist met 50 appels. Ze rijden naar Jos, die 30 kilometer verderop woont. Onderweg eten ze beiden twee appels. Ze komen Joris tegen op 3 kilometer voor het huis van Jos. Hem geven ze vijf appels voor zijn kinderen.
Vraag: hoeveel appels krijgt Marie?

Marie?? Waar kwam die nu weer vandaan? En wat deed Joris in ‘s-hemelsnaam op de route naar Jos?
Slapeloze nachten kreeg ik van dit soort rekenkundige verhaaltjes.

Op de middelbare school ging ik dus met lood in mijn schoenen naar mijn wiskundeles. Dit zou een jarenlang drama worden, bedacht ik me somber.
Groot was de verassing dat ik gewoon goed was in wiskunde! Goed? Ik was gewoonweg (*kuch*) de beste van de klas!
Stelling van Pythagoras? Ik vond het zo logisch als wat! Net als al die stelsels, die voor mij gewoon een kwestie van goed invullen waren om tot de juiste oplossing te komen. Logica bleek my middle name. Op mijn eindlijst prijkte dus een mooie 9.

Op dit moment hebben de cijfertjes ons allemaal weer volledig in de ban.
In van die raadselachtige verhaaltjes.
Iedere volwassene heeft 150 – 450 miljard bloedplaatjes per liter bloed. 50 miljard is de absolute ondergrens. Dan hebben we extra bloedplaatjes nodig in de vorm van plasma-transfusie.
Onder de 10 miljard wordt het kritiek. Inwendige bloedingen worden een reëel gevaar, met alle gevolgen van dien.
Middelste heeft op dit moment iedere drie dagen zo’n slordige 5 tot 8 miljard bloedplaatjes per liter bloed.
Dramatisch laag!
En dus hangt er iedere 3-4 dagen een zak bloedplasma aan zijn arm om de boel weer een beetje op peil te krijgen tot een aanvaardbaar level.
Vraag: wat is hiervan de oorzaak?

Ik ben krampachtig op zoek naar de wiskundelogica van de middelbare school, maar iedere keer beland ik weer in de nachtmerrie van de lagere school in de vorm van dit onoplosbare raadsel.

Iemand goed in redactiesommen?
Ik hou me graag aanbevolen voor de oplossing!!

Advertentie