De warmte hangt als een zware deken om ons heen. Vanonder de overdekte bogen op het Piazza proberen we te ontdekken waar we onze lunch gaan gebruiken. De paar tafeltjes die zo links en rechts bij de restaurants in de schaduw staan zijn allemaal bezet. 'Of wil je misschien binnen zitten?', vraagt mijn lief. Tot … Lees verder Fantastico!
Met z'n veertienen zitten we op de hoge rotsen achter ons kamp. We kletsen, lachen, maken foto's van de omgeving en van elkaar. Zo af en toe kijken we richting de zon. Nooit te lang, want hoewel hij al behoorlijk aan het zakken is blijft hij nog steeds te fel om er goed naar te … Lees verder Woestijnleven
Bijna acht maanden geleden stond het leven van teckel Teun volledig op z'n kop. Z'n grote broer was te ziek om nog verder te leven. En hoe graag we hem ook heel veel langer bij ons wilden houden, het was vele malen beter voor hem dat we de moeilijkste beslissing maakten die je als baasje … Lees verder Teckel Teun
Het is druk op straat. Mijn lief en ik zijn vroeg opgestaan om vooral niets van de dag te missen. Ontbijten doen we zoals iedere bewoner of bezoeker van deze stad dat doet: onderweg. Snel even een Starbucks in om niet veel later weer naar buiten te komen met een beker koffie waar je voornaam … Lees verder 9/11
Bij de laatste drie stappen ging het fout. Net op het moment dat ik dacht: zo, de gletsjer ligt achter mij, schoof ik onderuit. Zo verraderlijk kan het ongeziene zijn dus. Ik had natuurlijk beter moeten weten. Ieder kind leert op school al dat gletsjers niet wit en glad zijn of duidelijk zichtbaar met een … Lees verder Blauwe plekken
Dag 2016, je uren lopen dan toch eindelijk naar de laatste minuten toe. Ik mag wel zeggen dat je een bewogen jaar was. Zo eentje die ik niet snel vergeten zal. Je gaf me een mijlpaal te vieren, liet me schaterlachen van plezier, bezorgde me slapeloze nachten van zorgen, angst en verdriet. Je liet me zien wat liefde … Lees verder Dag 2016
'Ik ben nu al benieuwd naar je volgende aflevering!' Het was een klein berichtje op mijn LinkedIn pagina van een collega als reactie op mijn eerdere berichten over hoe stoer ik me voelde na een lunch in mijn eentje op een terras in een vreemd land en mijn bergwandeling-avontuur. Ik moest daar even over nadenken. … Lees verder Stoer wijf (epiloog)
Omdat de cursus van mijn lief midden in de zomer viel, en deze bovendien in Oberammergau (off all places!) werd gegeven, besloot ik met hem mee te gaan. Niet omdat het moet, maar omdat het kan. Bovendien... bergen en wij is net zoiets als thee met suiker, brood met boter; sommigen vinden het heerlijk, anderen … Lees verder Stoer wijf (1)
Het is me ooit een keer verweten door een leidinggevende. Ze wilde weten wat ik dacht, zag, vond en voelde in zo'n 'laten-we-elkaar-eens-goed-leren-kennen-sessie' tijdens van die populaire heidagen die tegenwoordig overal gehouden worden op serieuze werkplekken. Ik had mijn schouders opgehaald en gezegd dat ik er niet zoveel van vond eigenlijk. Iedereen recht op z'n eigen mening … Lees verder Ter observatie
Een poosje geleden vertelde ik dat ik een artikel had gelezen over hoe je van je passie je werk kunt maken. Op dat moment pikte ik alleen de eerste vraag eruit om voor mezelf te beantwoorden. Mijn held(in), mijn voorbeeld. Van meerdere mensen kreeg ik het verzoek om de andere vragen ook nog even te delen. Dat … Lees verder Passie
Gwennie Benjamins 