Ons koffieapparaat is kapot. Of, nou ja, ik moet eigenlijk zeggen: onze Nespressomachine is kapot. Er druppelt wat lichtbruin vocht in onze koffiekopjes, het merendeel verdwijnt echter in de opvangbak aan de achterkant van de machine. Inclusief het overheerlijke crema-laagje dat altijd mijn koffie siert. Nu is het ook weer niet zo dat ik een … Lees verder Bakkie troost
De warmte hangt als een zware deken om ons heen. Vanonder de overdekte bogen op het Piazza proberen we te ontdekken waar we onze lunch gaan gebruiken. De paar tafeltjes die zo links en rechts bij de restaurants in de schaduw staan zijn allemaal bezet. 'Of wil je misschien binnen zitten?', vraagt mijn lief. Tot … Lees verder Fantastico!
De laatste dagen voor 'De Terugkomst' bekroop me af en toe een gevoel. Een gevoel dat ik niet kon staven. Een gevoel dat roet in het eten strooide van het blije uitkijken naar datgene waar ik maanden naar verlangde. Een gevoel wat ik al helemaal niet wilde voelen! Ik drukte het dus weg en bedekte … Lees verder Happiness
'Jeetje, komt hij nú alweer bijna thuis? Die tijd is toch echt voorbij gevlogen, is het niet?' Verbijsterd kijk ik naar degene met wie ik sta te praten. Dit moet toch een grapje zijn? Een soort van vreemde humor om aan te geven dat ze eigenlijk vindt dat het wel heel lang heeft geduurd. Aan … Lees verder Zinnigs
Ooit maakte ik een Bucketlist. Zo'n mooie rij met dingen die ik nog graag wilde zien, wilde doen. Om mezelf uit te dagen zette ik de meest gekke dingen erop. Zwemmen met dolfijnen, Yoga op een bergtop doen, het Noorderlicht zien, een vreemde taal leren (anders dan Duits, Engels, Frans of Spaans), heel hard zingen … Lees verder Bucketlist
Met z'n veertienen zitten we op de hoge rotsen achter ons kamp. We kletsen, lachen, maken foto's van de omgeving en van elkaar. Zo af en toe kijken we richting de zon. Nooit te lang, want hoewel hij al behoorlijk aan het zakken is blijft hij nog steeds te fel om er goed naar te … Lees verder Woestijnleven
Ik zit op een muurtje en kijk naar de bedrijvigheid om me heen. De kleine, donkere straatjes van de Souk (سوق) in het oude centrum van Jeruzalem bieden maar nauwelijks ruimte om met z'n drieën naast elkaar te lopen. De behendigheid waarmee de mensen in dit gedeelte van de Souk om elkaar heen 'dansen' heeft … Lees verder Souk (سوق)
Het is druk op het terras waar we plaatsnemen om iets te eten. Mijn lief heeft mij beloofd dat we Shakshuka gaan eten, een gerecht dat ik thuis ook veel maak en dat wij gekscherend 'een potje troostvoer' noemen. Het herinnert hem aan thuis en we hadden niet kunnen bedenken dat onze benaming uiteindelijk zoveel … Lees verder Twee werelden
Middenin de stad Jericho ligt een groot plein waar alles lijkt samen te komen. Verkeer, eettentjes, mannetjes die met hun paard en wagen of loopkarren hun koopwaren aanprijzen en als kers op de taart is de rotonde omgebouwd tot een klein parkje waar je op een bankje in de zon (of schaduw) kunt genieten van … Lees verder Ahmed
Na een paar dagen lijkt het dagelijks leven van Ramallah zich in mijn lijf genesteld te hebben alsof het altijd al zo geweest is. De oproep voor het ochtendgebed om vier uur 's-nachts hoor ik niet meer en als ik het heel in de verte al waarneem is het een vreemd troostend gezang. Misschien hebben … Lees verder Onwerkelijk
Gwennie Benjamins 