Ons koffieapparaat is kapot. Of, nou ja, ik moet eigenlijk zeggen: onze Nespressomachine is kapot. Er druppelt wat lichtbruin vocht in onze koffiekopjes, het merendeel verdwijnt echter in de opvangbak aan de achterkant van de machine. Inclusief het overheerlijke crema-laagje dat altijd mijn koffie siert. Nu is het ook weer niet zo dat ik een … Lees verder Bakkie troost
Bijna zes weken zijn nu voorbij en alles wat ik me zo had voorgenomen komt eigenlijk niet uit. Ja, ik eet meer stamppot, dat is een feit, maar na zes weken zuurkool, boerenkool en rauwe andijviestamp, begin ik alweer genoeg te krijgen van die eenpansgerechten. Ik mis het gezelschap aan tafel, de gesprekken tijdens het … Lees verder Homesick
Hoeveel tijd zou ik in totaal hebben gerend naast de kinderfietsen van de kinderen toen ze leerden fietsen zonder de veilige zijwieltjes? Ik schat bij de oudste menig uurtje. Hij was onzeker en gaf vaak bij voorbaat al aan dat iets hem niet ging lukken, dus dat het ook niet zoveel zin had om het … Lees verder Zonder zijwieltjes
Als kind was het avondeten altijd vrij eenvoudig. In de zomer werd er veel sla gegeten (en dan de doodordinaire kroppen, natuurlijk), in de winter stond er vaak stamppot op het menu, in de herfst geurde het huis naar stoofpeertjes en in de lente aten we spinazie, witlof of andijvie. Pas ergens tegen de tijd dat ik een tiener … Lees verder Wintersalade
Dag 2016, je uren lopen dan toch eindelijk naar de laatste minuten toe. Ik mag wel zeggen dat je een bewogen jaar was. Zo eentje die ik niet snel vergeten zal. Je gaf me een mijlpaal te vieren, liet me schaterlachen van plezier, bezorgde me slapeloze nachten van zorgen, angst en verdriet. Je liet me zien wat liefde … Lees verder Dag 2016
De laatste tijd dwalen mijn gedachten vaker dan normaal af naar vroeger. Naar de tijd dat het leven nog eenvoudig leek. Dat er geen gekke dingen waren waar ik me grote zorgen over hoefde te maken. Geen enge ziekten die door het hoofd heen spoken, alleen maar de vraag of we vanavond bloemkool zouden moeten eten met een worst … Lees verder Toen geluk nog heel gewoon was…
Geboren en getogen op nog geen 15 kilometer van de zee vandaan, is er altijd een soort van hunkering naar de kust gebleven. Niet om op het zand te liggen en vervolgens links-rechts-andersom te bakken in de zon, nee, gewoon om lekker te lopen. Te rennen langs de vloedlijn, te banjeren door het zand. Op blote … Lees verder Onrustig hart
Nog drie dagen en dan stap ik naar de andere helft van mijn leven. Ja, ik ben van plan om honderd te worden en dus heb ik nog zeeën van tijd om te genieten van het leven, leuke dingen te ondernemen en de wereld te zien. Het voordeel van nu is, dat ik - in tegenstelling … Lees verder Tweede helft
Dit weekend gingen er zomaar twee boeken van mijn lijst. Twee boeken over familie en familiebanden. Beide boeken las ik in één ruk uit, beide boeken met een ander gevoel. Eerst Rozen van Leila Meacham Mijn moeder raadde mij dit boek aan. Net als zij houd ik van boeken met familiegeschiedenissen. List, bedrog, intriges, ik … Lees verder Broer & Rozen #7 / #8 van de 52 boeken
Iedereen heeft een eerste, echte liefde. Zo'n liefde die je niet vergeet. Die je hele leven bij je blijft. Sommigen zijn zelfs met die eerste, echte liefde getrouwd! Maar meestal is zo'n eerste, echte liefde een kalverliefde, een intense verliefdheid die diepe indruk maakt. Die ervoor zorgt dat je de eerste stappen maakt in de wereld … Lees verder Eerste liefde
Gwennie Benjamins 