Bij de laatste drie stappen ging het fout. Net op het moment dat ik dacht: zo, de gletsjer ligt achter mij, schoof ik onderuit. Zo verraderlijk kan het ongeziene zijn dus. Ik had natuurlijk beter moeten weten. Ieder kind leert op school al dat gletsjers niet wit en glad zijn of duidelijk zichtbaar met een … Lees verder Blauwe plekken
Koningsdag brak aan en Koningsdag ging weer voorbij. Zonder ziekenhuisopname van middelste, zonder vooruitzicht op de transplantatiedag die op 2 mei gepland stond. Stond ja, want ondertussen is de hele handel verplaatst naar een week later. De oorzaak is een doodeenvoudige verkoudheid van middelste. Een beetje sniffen, een beetje rauwe keel. Maar genoeg om alles een volle … Lees verder Transplantatiedag 2.0
Dag 2016, je uren lopen dan toch eindelijk naar de laatste minuten toe. Ik mag wel zeggen dat je een bewogen jaar was. Zo eentje die ik niet snel vergeten zal. Je gaf me een mijlpaal te vieren, liet me schaterlachen van plezier, bezorgde me slapeloze nachten van zorgen, angst en verdriet. Je liet me zien wat liefde … Lees verder Dag 2016
Na het telefoontje zit ik een tijdje voor me uit te kijken. Lief zit naast me en kijkt me gespannen aan. Ik open mijn mond, maar er komt geen geluid uit. Ik sluit hem dus maar weer. Mijn handen strijken denkbeeldige kreukels weg op het kussen dat op mijn schoot ligt. Ik haal diep adem … Lees verder Wankel
'Ik ben nu al benieuwd naar je volgende aflevering!' Het was een klein berichtje op mijn LinkedIn pagina van een collega als reactie op mijn eerdere berichten over hoe stoer ik me voelde na een lunch in mijn eentje op een terras in een vreemd land en mijn bergwandeling-avontuur. Ik moest daar even over nadenken. … Lees verder Stoer wijf (epiloog)
Mijn eerste (gast)column voor 'Hoe vrouwen denken'! Met nog maar een kleine vierhonderd kilometer te gaan, schenk ik mezelf een tweede glas verse jus d’orange in en pik nog even snel een versgebakken broodje met roerei mee naar de ontbijttafel. De ontbijtjuffrouw houdt vragend de koffiekan omhoog en ik knik snel. Heerlijk, nog even die … Lees verder Druppelsgewijs
In navolging op mijn eerste stoere actie, besloot ik mezelf nét iets verder uit te dagen. Want hoe zou het nu zijn als ik alléén de bergen in zou gaan? Met rugzak en kaart? Het leek me niet alleen spannend, maar ook erg leerzaam! Ik stippelde de route thuis tot zes keer uit. Na een … Lees verder Stoer wijf (2)
Omdat de cursus van mijn lief midden in de zomer viel, en deze bovendien in Oberammergau (off all places!) werd gegeven, besloot ik met hem mee te gaan. Niet omdat het moet, maar omdat het kan. Bovendien... bergen en wij is net zoiets als thee met suiker, brood met boter; sommigen vinden het heerlijk, anderen … Lees verder Stoer wijf (1)
Het was vroeg in de ochtend op de 14e juli. Frankrijk werd wakker zonder de wetenschap wat er die avond in Nice zou gaan gebeuren. Mensen groetten elkaar vrolijk op straat, een lange vrije dag in het verschiet. In de straten hingen vlaggetjes in de kleuren van het land. Bij de Mairie wapperde de grote vlag, nog … Lees verder Louis de Funès
Sommige dingen zijn zo onlosmakelijk verbonden met een land, dat je niet eens in de gaten hebt hoe uniek het eigenlijk is. Zo eten wij in Frankrijk gewoon iedere dag voor het ontbijt een croissant, of twee - al dan wel aangevuld met een stuk baguette - ruimschoots besmeerd met verse boter en een dikke laag confiture (niet te verwarren … Lees verder Het goede leven
Gwennie Benjamins 