Bijna zes weken zijn nu voorbij en alles wat ik me zo had voorgenomen komt eigenlijk niet uit. Ja, ik eet meer stamppot, dat is een feit, maar na zes weken zuurkool, boerenkool en rauwe andijviestamp, begin ik alweer genoeg te krijgen van die eenpansgerechten. Ik mis het gezelschap aan tafel, de gesprekken tijdens het … Lees verder Homesick
'Weet je nog, vorig jaar rond deze tijd? Hoe is het mogelijk dat nu alles zo anders is dan toen..?' Ik knik voor de zoveelste keer. Het is niet voor het eerst dat mensen dit tegen me zeggen in de afgelopen tijd. Het is iets wat me zelf ook bezig houdt, waar ik regelmatig aan … Lees verder Tijd
Ruim een jaar zijn we nu verder. 14,5 maand om precies te zijn. 63 weken en een paar dagen. Met middelste gaat het goed. De kilo’s die hij in het afgelopen jaar is kwijtgeraakt door de chemo, het vele overgeven, de diarree en het vechten tegen het ziek zijn zitten er weer dubbel en dwars … Lees verder Plannen maken
'Tja, ik weet het ook niet...' De huisarts staat achter me en duwt eens op de ene schouder, trekt aan de andere, laat me mijn hoofd buigen van voor naar achter, van links naar rechts. 'Maar ik heb echt pijn. Niet altijd, maar bij bepaalde bewegingen.' Ik reik met mijn linkerarm naar het plafond en … Lees verder Pantser
Bij de laatste drie stappen ging het fout. Net op het moment dat ik dacht: zo, de gletsjer ligt achter mij, schoof ik onderuit. Zo verraderlijk kan het ongeziene zijn dus. Ik had natuurlijk beter moeten weten. Ieder kind leert op school al dat gletsjers niet wit en glad zijn of duidelijk zichtbaar met een … Lees verder Blauwe plekken
Met de hoorn tegen mijn oor geklemd luister ik naar middelste. Zinnen als '... ik krijg nu twee zakken bloed...', 'Hb is 4.1' en '... niet zo goed,' galmen door mijn hoofd. Zijn woorden 'Ik voel me nu echt heel slecht, mam...' bombarderen mijn hart en laten alles gehavend achter. Eventjes sluit ik mijn ogen … Lees verder Onderbuikgevoel
'Ik ben nu al benieuwd naar je volgende aflevering!' Het was een klein berichtje op mijn LinkedIn pagina van een collega als reactie op mijn eerdere berichten over hoe stoer ik me voelde na een lunch in mijn eentje op een terras in een vreemd land en mijn bergwandeling-avontuur. Ik moest daar even over nadenken. … Lees verder Stoer wijf (epiloog)
Weken geleden zette ik het in mijn agenda: '5 juni: sushi eten met de nichten?' Ik keek er echt naar uit! Niet in de laatste plaats om het gezelschap, maar sushi is ook wel een soort van lievelingseten geworden de laatste jaren. Daar waar ik vroeger alleen bij het woord vis al begon te griezelen, is … Lees verder Toeval?
Vanmorgen zat ik een stukje te lezen over hoe je van je passie je werk kunt maken. Ik heb er al genoeg over gelezen en dit soort dingen blijken soms toch moeilijker in praktijk te brengen dan de schrijver beweert. Goed. Omdat ik toch altijd weer benieuwd ben wat de schrijver te melden te heeft, las ik … Lees verder Held(in)
Als klap op de vuurpijl sloot ik de aprilmaand (feestmaand-want-ik-ben-50-maand) af met een groep vriendinnen. Rond half elf stroomde mijn keuken vol met prachtige vrouwen. Een uurtje later sloot de laatste de rij die door Tom-Tom verdwaald was (ik noem geen namen 😉 ). Zet een groep vrouwen bij elkaar en je hebt... een kippenhok (volgens … Lees verder Moeders, kinderen en vriendinnen #13 met Martin Bril
Gwennie Benjamins 