En dan komt ineens het zo lang gehoopte bericht: 'Mam? Als alles goed blijft gaan, mag ik vrijdag naar huis.' Het nieuws beneemt me een klein moment de adem. Van alles vliegt er door mijn hoofd: blijdschap, schrik, verwarring en ongeloof. Naar huis? Hoezo, naar huis? Hij ligt toch op een mediumcare afdeling? Wat is er … Lees verder Home sweet home
We zitten al een poosje bij middelste aan zijn bed, mijn lief en ik. Tot onze grote verrassing is hij goed gemutst, tot het vrolijke toe. Af en toe haalt hij zijn hand over zijn bijna volledig kale hoofd. Als hij zijn handen inspecteert op loslatende haren zie ik dat de flauwe glimlach die de hele … Lees verder Leven
Vijfentwintig jaar worden in enorme couveuse. Veilig beschermd van alle enge dingen in de wereld. Maximaal twee tot drie mensen die even bij je binnen mogen. Het gebeurde middelste gisteren. Zo'n negen maanden na de eerste boodschap dat er iets flink fout zat bij hem. Jongste en vriendinnetje bedachten het beste plan ooit en verzamelden … Lees verder 25 jaar!
Nu we in een relatief rustige periode zitten komen er zoveel vragen op ons af, dat ik ze maar even verzameld heb om te beantwoorden. Mocht je vraag er niet tussen staan, aarzel dan niet en róep! Ik zet hem er dan alsnog bij. 😊 1. Hoe is het nu met oudste? Is hij al … Lees verder FAQ
'Yep, je zit nu officieel in de dip!' De broeder kijkt voor alle zekerheid nog een keer in de computer en knikt dan middelste. 'Lager kan je niet gaan.' De dip. De eerste keer dat we deze term hoorden dachten we aan de mentale dip. Het moment dat je denkt: veel slechter kan het niet … Lees verder De dip
Ergens in de stille uren op de kamer van middelste raak ik de tijd een beetje kwijt. Het enige dat ik hoor zijn de piepjes van de verschillende infusen, het getik van de klok boven de badkamerdeur en het hartverscheurende overgeven van middelste waar maar geen eind aan lijkt te komen. Iedere tien tot twintig … Lees verder Fix you
Gefascineerd volg ik de stroperige vloeistof die zich langzaam een weg naar het lichaam van middelste baant. In de kamer is het stil, ondanks dat we op dat moment met maar liefst negen mensen om het bed van middelste staan. Oudste zit naast zijn broer. Zijn ogen zijn strak op de rode vloeistof gericht, boordevol stamcellen. Nog maar enkele … Lees verder D-Day
De allereerste keer dat we in de wachtkamer van de dagbehandeling Hematologie stapten, bevroor ik. Dit was 100% zeker de verkeerde kamer, daar was geen twijfel over mogelijk! Na een paar diepe ademhalingen raapte ik mezelf bij elkaar, ik schonk mezelf een kop koffie in en ging tegenover een meneer zitten. De man, ergens halverwege … Lees verder Tips & tricks
'Gezocht: stamceltransplantatie patiënt die verslag doet op een gezins-app over zijn dagelijkse beslommeringen. Liefst met foto's en/of ander beeldmateriaal. Periode: mei - juni 2017.' Mijn lief stuurde dit berichtje gisteren naar de gezins-app. Het antwoord kwam snel. 'Gevonden! Radboud UMC, verpleegafdeling Hematologie. Kamer 38.' Niet veel later volgde een foto van een trosje infuusaansluitingen vastgeplakt … Lees verder Dag nul, centrale lijnen en andere termen
Met mijn handen steunend op de wastafel tuur ik in de spiegel. Ik breng mijn gezicht wat dichter bij mijn spiegelbeeld en bestudeer aandachtig mijn ogen. Ik zie lijntjes die me eerder niet waren opgevallen. Ook de kringen onder mijn ogen lijken zich permanent gevestigd te hebben. Met een zucht draai ik de koude kraan … Lees verder Gekste gezinsuitje ooit
Gwennie Benjamins 