En dan komt ineens het zo lang gehoopte bericht: 'Mam? Als alles goed blijft gaan, mag ik vrijdag naar huis.' Het nieuws beneemt me een klein moment de adem. Van alles vliegt er door mijn hoofd: blijdschap, schrik, verwarring en ongeloof. Naar huis? Hoezo, naar huis? Hij ligt toch op een mediumcare afdeling? Wat is er … Lees verder Home sweet home
'Gezocht: stamceltransplantatie patiënt die verslag doet op een gezins-app over zijn dagelijkse beslommeringen. Liefst met foto's en/of ander beeldmateriaal. Periode: mei - juni 2017.' Mijn lief stuurde dit berichtje gisteren naar de gezins-app. Het antwoord kwam snel. 'Gevonden! Radboud UMC, verpleegafdeling Hematologie. Kamer 38.' Niet veel later volgde een foto van een trosje infuusaansluitingen vastgeplakt … Lees verder Dag nul, centrale lijnen en andere termen
'Hoe gaat het nu met jullie middelste?' Ik vind het altijd wat lastig om hier een goed en duidelijk antwoord op te geven. Het is namelijk maar hoe je er naar kijkt. Eigenlijk gaat het - gezien de omstandigheden - wel redelijk met hem. We spreken elkaar meer, véél meer dan voor zijn ziekte. Dat is fijn. … Lees verder Stabiel slecht
Bijna vier weken is middelste met zijn medicatie bezig. Vier weken waarin ik bij ieder telefoontje van hem steeds weer stiekem hoop dat hij met de mededeling zal komen dat zijn bloedwaarden vanuit het niets omhoog zijn geschoten. Dat zijn lichaam plotseling weer weet wat het doen moet: bloed aanmaken en vooral niet afbreken. Vier weken ook waarin ik … Lees verder Troost
'Oh, die is sowieso altijd eerst ziek!' Spottend kijk ik naar mijn collega die zojuist gevraagd heeft wat de vakantie allemaal voor ons in petto heeft. 'Hij heeft dat met de zomervakantie én met de kerst.' Hij is mijn lief en ervaring leert dat hij iemand is die zich voor de volle 200% geeft aan zijn … Lees verder Iets met boontjes en loontjes…
Gwennie Benjamins 