Of ik twee van mijn columns wilde voorlezen tijdens de patiënten contactdag. En misschien ook een nieuwe column wilde schrijven om bij het programmaboekje te voegen. Ik hoefde daar geen seconde over na te denken. Natuurlijk wilde ik dat doen! Ik schreef mijn column, overlegde met de redactie van de patiëntenvereniging, paste wat aan en … Lees verder Samen vooruit
Eind augustus 2016 werd middelste met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Voordat we het in de gaten hadden hing een eerste zak bloed en een tweede zak bloedplaatjes aan een stellage naast zijn bed. Nog volledig onwetend van wat hem te wachten stond keken we toe hoe langzaam maar zeker het donormateriaal z'n weg vond … Lees verder Payback time
Gefascineerd volg ik de stroperige vloeistof die zich langzaam een weg naar het lichaam van middelste baant. In de kamer is het stil, ondanks dat we op dat moment met maar liefst negen mensen om het bed van middelste staan. Oudste zit naast zijn broer. Zijn ogen zijn strak op de rode vloeistof gericht, boordevol stamcellen. Nog maar enkele … Lees verder D-Day
Toen ik bijna 28 jaar geleden voor het eerst moeder werd had ik geen idee. Ik deed maar iets, gewoon op gevoel. Beetje kroelen, verzorgen, in het bad doen, melkflesje geven, fruithapje erbij, voorlezen, knuffelen en zorgen dat er voldoende geslapen werd. Tot mijn grote verbazing groeide het baby’tje uit tot een peuter. De peuter werd een … Lees verder Plan B
Afgelopen woensdag kwam het gevreesde telefoontje. 'Mam, de dokter heeft mij vanmiddag gebeld. Het gaat niet goed. Dat zeggen ze nu ook allemaal in het team. De medicatie slaat niet aan, doet in ieder geval niet wat het had moeten doen. Maandag moet ik naar het ziekenhuis komen...' Ik ben even stil. Laat de woorden … Lees verder Niemandsland
Gwennie Benjamins 