Ouderwets

Ergens in de afgelopen jaren moet ik iets gemist hebben. Móet ik iets over het hoofd gezien hebben wat anderen feilloos opgepikt hebben en ermee aan de slag zijn gegaan. Het begon me denk ik ruim een jaar geleden pas écht op te vallen en op dit moment is het niet meer te missen. En al die tijd heb ik er niets mee gedaan.
Zo’n anderhalf jaar geleden werd me door een groot trainingsbureau in onze stad gevraagd of ik de tekst van hun nieuwe informatiedocumentatie wilde nalezen, redigeren en eventuele verbeteringen wilde doorgeven. Ergens halverwege de tekst raakte ik het spoor bijster. De een na de andere Engelse term vloog voorbij. Voorzichtig vroeg ik voor wie de documentatiemap bedoeld was. Buitenlanders die nog niet helemaal bekend waren met de Nederlandse taal, of…? De map bleek bedoeld voor gewone Nederlanders, zoals jij en ik.
Driftig verbeterde ik woorden als ‘personal touch’ in ‘persoonlijk tintje’, ‘basics’ in ‘grondbeginselen’, ‘feeling hebben voor’ in ‘gevoel hebben voor’ en ‘out of the box denken’ in ‘buiten de geijkte kaders denken’. Het werd een behoorlijke klus, waarbij ik op een gegeven moment maar in de kantlijn heb geschreven: ‘Weten jullie écht geen Nederlandse bewoordingen te vinden die duidelijk maken wat jullie bedoelen? Nederlands heeft minstens zoveel kracht als Engels..’
Vanaf dat moment viel het me meer en meer op dat Nederlanders de Engelse taal steeds meer lijken te omarmen. Integreren in onze taal. En steeds meer wordt het voor mij een sport om juist bij die woorden – hardop of in mijn hoofd – goede Nederlandse vervangers te vinden.
De laatste tijd wordt het echter een onmogelijke taak. Ik lees overal volledig Engelse teksten. Geen woordjes meer, nee, alles wordt in het Engels geschreven. Alsof het dan beter herkenbaar is voor iedereen. En ik snap er niets van.
Wat is er nu mis met onze eigen taal?
Ergens in de afgelopen jaren moet ik iets gemist hebben. Geen idee wát. Maar misschien is het de leeftijd en word ik langzaamaan hopeloos ouderwets.
Ik ben bang dat het te laat is om het tij te keren.
Point of no return.
*zucht*