‘Ze gaan twee zakken bloedplasma toevoegen deze keer.’
Ik haal even diep adem en vraag dan zo kalm mogelijk: ‘Twee zakken? Hoezo dat?’
In gedachten zie ik hoe middelste zijn schouders ophaalt. ‘Ze hopen dat ik dan iets beter door het weekend heen kom,’ antwoordt hij.
Ik knik, iets dat hij niet ziet door de telefoon, maar wat hij waarschijnlijk ook in gedachten ziet gebeuren.
‘Oké,’ zeg ik dan. ‘Nou, misschien is dat wel een goed idee. Ik ben benieuwd wat de waarden dan maandag zijn.’
We lachen, maken wat grapjes en komen dan ineens tot het besef dat een dubbele hoeveel plasma ook een dubbele hoeveelheid in tijd zal betekenen. Niet ‘eventjes’ een zakje bloed tanken, nee, nu zal er serieus gewacht moeten gaan worden.
‘Maar het is voor een goed doel,’ troosten we elkaar.
Als het maandag wordt kan ik het niet laten om iedere keer op mijn telefoon te kijken. Is er al een appje? Is er al nieuws? Halverwege de middag houd ik het niet meer. Ik app middelste zelf. ‘En? Al nieuws? Xx Mama’
‘Nee, ik ga wel even bellen’ appt hij terug.
Ik zucht en leg de telefoon op de tafel. Goed in het zicht, iets buiten bereik. Ik wil geen verlengstuk van dat ding worden, maar heb ondertussen wel het gevoel dat het een nieuw ledemaat van me is geworden.
Een goed half uur later belt hij me op.
‘Zes. De waarde is zes, dus ik ga maar weer richting ziekenhuis. Plasma is onderweg…’
Wanhoop en neerslachtigheid overvalt me als een grauwe deken.
Mijn hemel, als zelfs twéé zakken bloedplasma de bloedwaarden niet enigszins op peil kan houden, wat dan nog wel?
We bellen nog even, proberen elkaar op te beuren, maar we weten van elkaar dat we beiden hetzelfde denken: dit komt niet meer vanzelf goed…
De dinsdag na de maandag breng ik huilend op de bank door. Ik probeer mezelf aan te pakken, maar iedere keer als ik denk: nou, kom op, raap jezelf bij elkaar!, wil ik eigenlijk het liefst mijn wandelschoenen aandoen om mijn zorgen even aan het bos achter ons huis toe te vertrouwen. Waarom moet ik juist nú mijn voet breken? Ik word boos. Worstel mezelf in de krukken en hink naar de tuin. Achterin staan wat grove dennenbomen en als ik daar onder sta en mijn ogen dichtdoe is het net of ik daadwerkelijk in het bos ben. Ik haal een paar keer diep adem en voel langzaam de tranen opdrogen.
Woensdag ben ik weer de oude. Sommige dingen hebben even tijd nodig om te zakken.
Als middelste op donderdag de waarden doorbelt hoor ik voor het eerst de wanhoop in zíjn stem. Gelatenheid, uitzichtloosheid, het heeft hem eventjes in zijn greep. Ik probeer hem op te beuren, maar faal hopeloos.
Nog acht dagen, dan gaat er weer iets gebeuren. Wie had ooit kunnen bedenken dat je kunt uitkijken naar een beenmergpunctie? Dat we dan nog een week op de uitslag moeten wachten (15 dagen nog!) is iets wat we op de koop toenemen. Er is weer iets beweging dan.
Denken we.
Hopen we.
*zucht*
Wat ontzettend moeilijk dit. Wachten en hopen op een wonder. X
LikeLike
Tja… zucht..
LikeLike
Ik snap je wanhoop. Heftig dit zeg. Poeh. Dikke kus!! Houd je taai.
LikeLike
Doen we! #taaihouden 🙂 Xx
LikeLike
Mijn gedachten zijn bij jullie, elke dag, weet dat lieverd, dat ik ook bezig ben met dat het goed gaat, dat het snel voorbij is, dat hij weer snel gezond zal zijn ❤
Sterkte voor jullie allemaal!
X
LikeGeliked door 1 persoon
Dat hopen we allemaal!!
LikeGeliked door 1 persoon
Vreselijk, wachten, onduidelijkheid, ik vind het vreselijk voor jullie en hoop zo dat jullie goed en duidelijk nieuws gaan krijgenxxxx
LikeLike
Ooit zei mijn vader weleens, jaren geleden, de enige zekerheid die je hebt is de onzekerheid. Ik begin hem steeds beter te snappen… 😦
LikeLike
Om moedeloos van te worden, maar dat is geen optie. En dan ook je gebroken voet er nog eens bij… Sterkte, ik hoop zo op beter nieuws voor hem en jullie! Xxx
LikeLike
Daar gaan we voor!! Xx
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een ellende toch! Kind toch…je zou wel tien voeten willen breken als je kind maar beter wordt. Strekte voor jou en de jouwe.
LikeLike
Precies wat jij zegt! *zucht*
LikeLike
Wat een NACHTMERRIE!!!!! Denk aan je lieverd. Ik zit zelf ook nokkie, zoals je weet, maar zal ik dinsdag ff langskomen? Mag je huilen hoor, als je dat zo voelt…… liefsiefsliefs
LikeLike
Natuurlijk!! 🙂 Heerlijk zelfs… Xx
LikeLike
Lieve Gwennie en familie, ik wou dat ik jullie kon opbeuren maar ik kan alleen maar laten weten dat ik virtueel meeleef en net zo uitkijk naar licht in het donker als jullie. Toitoi!!
Lieve groet,
Dorothé
LikeLike
Zo lief! Dank je wel Xx
LikeLike
Och wat een ellende. Kan me voorstellen dat hij er enigszins moedeloos van wordt en dat jij je vreselijke zorgen maakt.
Konden ze nu maar eens vinden waar dit aan ligt. Dan weet je in elk geval waar het aan ligt en dan kan de weg voor behandeling vrij gemaakt worden.
Ik wens je heel veel sterkte en uiteraard je zoon in de eerste plaats (maar die kent me niet 🙂
Liefs,
Janny
LikeLike
Ik weet zeker dat middelste dat ook waarderen kan! (ook al kent hij je niet… 😉 ) Xx
LikeLike
Lieve lieve jij… ik heb geen goede woorden, alleen maar kracht en liefde, die ik via ons lijntje naar je stuur… en pak zoveel als je nodig hebt. Dikke kus en knuffel voor jullie xx
LikeLike
Lieve, lieve jij terug. Die mailtjes van jou helpen zo goed! *dikke kus* 🙂
LikeLike
Wat een nachtmerrie lieve Gwennie…..ik weet niet wat ik verder moet zeggen.Vreselijk als je kind dit overkomt Xxx
LikeLike
Het vervelendste is waarschijnlijk dat die nachtmerrie maar niet tot een eind lijkt te komen…. 😦
LikeLike
Houd moed. Heel veel sterkte.
LikeLike
We blijven moed houden, hoor! Dank 🙂
LikeLike
Poe! Geen woorden. Behalve ‘sterkte’. Heb zelf kinderen dus kan mij helaas ongeveer voorstellen hoe jij je voelt. ❤
LikeLike
Kinderen… daar mogen ze niet aankomen, hè? 😦
LikeLike
Hoe pijnlijk is het dit te lezen. Samen met iedereen hier wens ik jullie hoopvol nieuws toe!
LikeLike
Dank je wel! Xx
LikeLike
Veel liefs en sterkte ! Ik volg je al een tijdje via Instagram.
Bij ons is het ook van dat. Mijn schoonbroer is erg ziek en ligt al bijna 4 maanden in het ziekenhuis. Hij heeft een auto immuunziekte hemofagocytose en het gaat op en af met hem. Het is hier ook afwachten! Zolang er hoop is is er ook hoop en leven. Ik ga duimen voor hem!
Lies van Instagram ❤️
LikeLike
Wat lief van je! Jullie ook veel sterkte met jullie schoonbroer! We duimen ook voor hem xx
LikeLike
Och lieve schat, wat moet dit moeilijk voor jullie zijn.
ik leef enorm met jullie mee, maar helaas is dat het enige wat ik kan doen.
Dikke knuffel….
LikeLike
Dat is al heel veel, hoor! Xx
LikeLike
Jeetje Gwennie het houd niet op wat een slecht nieuws iedere keer je wordt er inderdaad erg verdrietig van.
In gedachten ben ik bij je en hoop gauw op een keer goed nieuws voor jullie.xx
LikeLike
Wat lief van je, Jolanda! 💋
LikeLike
❤️💋
LikeLike
Kus terug! Xx
LikeLike
Wat een nachtmerrie toch voor jullie.
Zo vreselijk, de onwetendheid. De angsten. Heel veel sterkte. X
LikeLike
Ik wil inderdaad wel heel graag wakker worden nu…. 😐
LikeLike
Jeeeezus. Wat schrijf je dat mooi. Maar wat is het triest. Xx
LikeLike
Dieptriest 😢
LikeLike
Shit, wat een ellendige situatie. Sterkte voor jullie en – natuurlijk – voor je zoon ❤️
LikeLike
Dat is wel een goed woord eigenlijk… shit! Pfttt, dank je wel! Xx
LikeLike
Wat een ellende. Wachten, een ziek kind, wachten, wachten, je zorgen maken…Jullie zitten in een vieze cirkel. Logisch dat je het soms niet meer trekt. Dit is nog erger dan een nachtmerrie. En ik kan alleen maar “sterkte” schrijven. Maar ik meen het uit de grond van mijn hart.
Heel veel sterkte, lieve Gwennie.
LikeLike
Wat ben je toch een lieverd! Dank je wel 🙂
LikeLike
Sterkte, heel veel sterkte.
LikeLike
Dank je wel!
LikeLike
Wat een ellende! Konden ze maar vinden waar het aan ligt! Veel sterkte 🌹
LikeLike
Grote ellende… 😕
LikeLike
Pffft, wat een akelige toestand. Sterkte
LikeLike
Hmmm, en morgen gaat hij ook een ‘normale’ bloedtransfusie ernaast krijgen omdat zijn Hb veel en veel te laag is… 😕
LikeLike
Wat heftig! Sterkte!
LikeLike
Dank je wel…
LikeGeliked door 1 persoon
Voor jullie allemaal heel veel sterkte.
Hoop dat ze snel iets vinden en dan nog veel sneller beter worden.
Met liefs
xxxx
LikeLike
Vooral dat laatste…. Heel snel beter worden!
LikeLike
Die spanning, om gek van te worden. Ik wens jullie heel mooi nieuws toe – het liefst binnen nu en een uur! – en veel sterkte de komende tijd. (En natuurlijk beterschap voor jullie beiden!)
LikeLike
Tussen nu en een uur…? Ik doe het ervoor!!
LikeLike
Wat heftig…hopen op een wonder! Sterkte voor jou en de jouwen. 💙
LikeLike
Met een diagnose zou ik al blij zijn..! 😐
LikeLike
Kan ik me voorstellen, onzekerheid brengt je daar waar je niet wil zijn…Duim voor jullie! X
LikeLike