Hoeveel tijd zou ik in totaal hebben gerend naast de kinderfietsen van de kinderen toen ze leerden fietsen zonder de veilige zijwieltjes? Ik schat bij de oudste menig uurtje. Hij was onzeker en gaf vaak bij voorbaat al aan dat iets hem niet ging lukken, dus dat het ook niet zoveel zin had om het … Lees verder Zonder zijwieltjes
Of ik twee van mijn columns wilde voorlezen tijdens de patiënten contactdag. En misschien ook een nieuwe column wilde schrijven om bij het programmaboekje te voegen. Ik hoefde daar geen seconde over na te denken. Natuurlijk wilde ik dat doen! Ik schreef mijn column, overlegde met de redactie van de patiëntenvereniging, paste wat aan en … Lees verder Samen vooruit
Ik doe mijn best. Maar soms lukt het gewoon nog niet allemaal. Genieten van het leven, bedoel ik. Er zit zo’n kluwen in me, waar ik maar niet vanaf kom. Een kluwen van twijfel, angst en onzekerheid. Soms denk ik: loop er dan toch gewoon omheen, mens! Fluitje van een cent. Tegelijkertijd realiseer ik me … Lees verder Kluwen
Heel voorzichtig begint het leven weer zijn normale ritme te krijgen. Naast het werk, zorgen en verzorgen komt er steeds meer ruimte voor leuke dingen. Kleine dingen. Gewoon weer een naar de bibliotheek fietsen om nieuwe boeken uit te zoeken of een ijsje eten in de stad na het avondeten. Lekker weer eens uren op … Lees verder Uitermate
Op dinsdagavond merk ik dat ik onrustig word. De volgende dag moet middelste weer naar het ziekenhuis voor zijn eerste controle nadat hij uit het ziekenhuis is gekomen. Wat zullen de bloeduitslagen zijn? Hoe tevreden zullen de artsen zijn? Zal hij toch weer een zak bloedplaatjes of gewoon bloed nodig hebben of zullen de waarden voldoende … Lees verder Zeventig
En dan komt ineens het zo lang gehoopte bericht: 'Mam? Als alles goed blijft gaan, mag ik vrijdag naar huis.' Het nieuws beneemt me een klein moment de adem. Van alles vliegt er door mijn hoofd: blijdschap, schrik, verwarring en ongeloof. Naar huis? Hoezo, naar huis? Hij ligt toch op een mediumcare afdeling? Wat is er … Lees verder Home sweet home
Vijfentwintig jaar worden in enorme couveuse. Veilig beschermd van alle enge dingen in de wereld. Maximaal twee tot drie mensen die even bij je binnen mogen. Het gebeurde middelste gisteren. Zo'n negen maanden na de eerste boodschap dat er iets flink fout zat bij hem. Jongste en vriendinnetje bedachten het beste plan ooit en verzamelden … Lees verder 25 jaar!
Nu we in een relatief rustige periode zitten komen er zoveel vragen op ons af, dat ik ze maar even verzameld heb om te beantwoorden. Mocht je vraag er niet tussen staan, aarzel dan niet en róep! Ik zet hem er dan alsnog bij. 😊 1. Hoe is het nu met oudste? Is hij al … Lees verder FAQ
'Yep, je zit nu officieel in de dip!' De broeder kijkt voor alle zekerheid nog een keer in de computer en knikt dan middelste. 'Lager kan je niet gaan.' De dip. De eerste keer dat we deze term hoorden dachten we aan de mentale dip. Het moment dat je denkt: veel slechter kan het niet … Lees verder De dip
Ergens in de stille uren op de kamer van middelste raak ik de tijd een beetje kwijt. Het enige dat ik hoor zijn de piepjes van de verschillende infusen, het getik van de klok boven de badkamerdeur en het hartverscheurende overgeven van middelste waar maar geen eind aan lijkt te komen. Iedere tien tot twintig … Lees verder Fix you
Gwennie Benjamins 