De warmte hangt als een zware deken om ons heen. Vanonder de overdekte bogen op het Piazza proberen we te ontdekken waar we onze lunch gaan gebruiken. De paar tafeltjes die zo links en rechts bij de restaurants in de schaduw staan zijn allemaal bezet. 'Of wil je misschien binnen zitten?', vraagt mijn lief. Tot … Lees verder Fantastico!
Met z'n veertienen zitten we op de hoge rotsen achter ons kamp. We kletsen, lachen, maken foto's van de omgeving en van elkaar. Zo af en toe kijken we richting de zon. Nooit te lang, want hoewel hij al behoorlijk aan het zakken is blijft hij nog steeds te fel om er goed naar te … Lees verder Woestijnleven
Hij loopt wat verloren tussen de mensen in de drukke winkelstraat. Af en toe probeert hij iemand aan te spreken, meestal drukt hij echter een opgevouwen briefje in de handen van de voorbijgangers. Als ik bij hem kom kijken we elkaar een halve tel recht in de ogen, dan slaat hij snel zijn ogen neer … Lees verder Ma’a Salama
Ik zit op een muurtje en kijk naar de bedrijvigheid om me heen. De kleine, donkere straatjes van de Souk (سوق) in het oude centrum van Jeruzalem bieden maar nauwelijks ruimte om met z'n drieën naast elkaar te lopen. De behendigheid waarmee de mensen in dit gedeelte van de Souk om elkaar heen 'dansen' heeft … Lees verder Souk (سوق)
Middenin de stad Jericho ligt een groot plein waar alles lijkt samen te komen. Verkeer, eettentjes, mannetjes die met hun paard en wagen of loopkarren hun koopwaren aanprijzen en als kers op de taart is de rotonde omgebouwd tot een klein parkje waar je op een bankje in de zon (of schaduw) kunt genieten van … Lees verder Ahmed
Na een paar dagen lijkt het dagelijks leven van Ramallah zich in mijn lijf genesteld te hebben alsof het altijd al zo geweest is. De oproep voor het ochtendgebed om vier uur 's-nachts hoor ik niet meer en als ik het heel in de verte al waarneem is het een vreemd troostend gezang. Misschien hebben … Lees verder Onwerkelijk
Met z'n drieën schuiven ze aan het tafeltje naast me. De twee jongsten naast elkaar, de oudere versie tegenover hen. Moeder en twee dochters, het kan niet missen. Dezelfde kaaklijn, dezelfde neus, dezelfde houding, dezelfde omlaag hangende mondhoeken. 'Hmmm, gezellig,' knikt de moeder. Een van de twee dochters mompelt wat, de ander verbergt haar gezicht … Lees verder Gezellig
En toen was ik plotseling helemaal alleen. Het voelt wat onwennig, maar ik ben vastberaden om er een mooie draai aan te gaan geven. De dag nadat mijn lief vertrok ben ik dus direct aan het werk gegaan. Heerlijk afleiding in een omgeving die plotseling meer warmte biedt dan een mens kan verzinnen. Want niet alleen … Lees verder Maatje
Dag 2017, met je angsten en verdriet, je rauwe randjes en zorgen om de mensen die me zo lief zijn. Dag 2017, je liet me de diepere dalen van het leven zien, zorgde voor slapeloze nachten gevuld met demonen en de donkerste schaduwen die ik nog nooit eerder gezien had. Je dreef me soms tot … Lees verder 2018!
Of ik twee van mijn columns wilde voorlezen tijdens de patiënten contactdag. En misschien ook een nieuwe column wilde schrijven om bij het programmaboekje te voegen. Ik hoefde daar geen seconde over na te denken. Natuurlijk wilde ik dat doen! Ik schreef mijn column, overlegde met de redactie van de patiëntenvereniging, paste wat aan en … Lees verder Samen vooruit
Gwennie Benjamins 